HISTORIA SZKOLNICTWA W STĘPINIE
Początki
Stara szkoła

Stępina w okresie międzywojennym nie posiadała własnej szkoły. Wieś należała do obwodu szkolnego w Cieszynie. Tam istniała szkoła wspólna, czteroklasowa z sześcioletnim systemem nauczania.


W 1936 roku szkoła w Cieszynie spaliła się. Od tego czasu Stępina stała się odrębnym obwodem szkolnym, w skład którego wchodził także przysiółek Chytrówka. Nauczanie odbywało się w budynku prywatnym Franciszka Armaty i Edwarda Jaworka. Zorganizowana została szkoła jednoklasowa z jednym nauczycielem i najwyższą klasą trzecią. W okresie okupacji szkoła przestała istnieć z powodu braku lokalu. Nie zachowały się żadne dowody, że prowadzone było tajne nauczanie. Po zakończeniu wojny staraniem miejscowej ludności przeniesiono poniemiecki dom stojący obok bunkrów i zaadoptowano go na pomieszczenia szkolne. Obiekt ten zlokalizowany był w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Dom Ludowy. W budynku tym mieściła się jedna izba lekcyjna i kancelaria. Powstała szkoła o jednym nauczycielu i klasy I-IV. Taki stan rzeczy istniał do 1948 roku, kiedy to wysiłkiem całej wsi został zbudowany budynek gromadzki, w którym była druga sala lekcyjna.
Od roku szkolnego 1948/49 szkoła posiadała dwa etaty nauczycielskie i V klasę. W roku 1950 dodano trzeci etat nauczycielski i utworzono klasę VI. Równocześnie w budynku gromadzkim przygotowano trzecią salę lekcyjną. W następnym roku szkolnym, tj. 1951/52 przydzielono szkole czwarty etat i po raz pierwszy w Stępinie dzieci mogły uczęszczać do klasy VII. Czwartą salę lekcyjną szkoła otrzymała w roku 1953/54. Od tego czasu szkoła w Stępinie jest siedmioklasową szkołą o 4 nauczycielach. Ten szybki rozwój oświaty następował dzięki ofiarności tutejszego społeczeństwa, które nie szczędziło sił i funduszy na przygotowanie odpowiedniej bazy materialnej dla tutejszej szkoły.